“Potęga obecności. Jak obecność rodziców wpływa na to, kim stają się nasze dzieci i kształtuje rozwój ich mózgów”. Niezwykle przydatna propozycja dla rodziców, zwłaszcza takich, którym zależy na zapewnieniu emocjonalnego bezpieczeństwa swoim dzieciom. Autorzy (lekarz psychiatra i psychoterapeutka) odwołują się do teorii więzi oraz najnowszych badań neuropsychologicznych pokazując na kartach swojej książki, że za satysfakcjonujące i szczęśliwe dorosłe życie w głównej mierze odpowiada jakość relacji z opiekunami w dzieciństwie, a w skrócie po prostu ich OBECNOŚĆ.
Obecność jest tu rozumiana jako fizyczna dostępność, responsywność emocjonalna, czyli w skrócie udzielanie sygnałów zwrotnych, dostrzeganie dziecka i jego potrzeb, a nie tylko “pozorna” obecność w zabieganej rzeczywistości wypełnionej obowiązkami. Co bardzo ważne – rodzic nie ma być idealny, czy poświęcający się dla dziecka za wszelką cenę i wbrew własnym potrzebom. Autorzy przestrzegają przed niebezpieczną pogonią za byciem rodzicem perfekcyjnym, kładą nacisk na dostrzeganie swoich rodzicielskich potrzeb i dbanie o nie – ponieważ tylko rodzic potrafiący zadbać o siebie prawidłowo zadba o dziecko. Rodzic, który stale się poświęca nieustannie “jedzie na oparach”, bak jego zasobów jest pusty, co w konsekwencji jest źródłem frustracji, która musi znaleźć ujście. Jakie? Wie chyba każdy zmęczony rodzic. Najczęściej jest to krzyk, lub obwinianie dziecka, czasem tłumienie własnych nieprzyjemnych uczuć, co może znaleźć ujście pod postacią rozmaitych dolegliwości (psychosomatycznych – np. napięciowe bóle głowy). Rodzic ma zatem być obecny także przy sobie samym – umieć zobaczyć własne potrzeby i odpowiednio je zaopiekować, po to by być dla dziecka “bezpieczną bazą”. W skrócie – rodzic powinien dziecku “dawać”, ale robiąc to mądrze i z poszanowaniem własnych potrzeb.
Bywają jednak sytuacje, gdy zbudowanie bezpiecznej więzi nie jest łatwe. Jeśli rodzic miał utrudnione relacje ze swoimi opiekunami (przez co doszło do wykształcenia lękowego typu przywiązania) może nie dostrzegać emocjonalnych potrzeb dziecka (interpretując je np. jako zachowania “złośliwe”, manipulacje, ogólnie doświadczając rodzicielstwa jako czegoś trudnego, powodującego wiele nieprzyjemnych uczuć). Czy można to zmienić? Oczywiście i autorzy wielokrotnie do tego powracają – nasze dziecięce doświadczenia nie determinują jakimi możemy być rodzicami a postawy i zachowania naszych rodziców nie muszą być naszymi. Bezpieczny styl przywiązania można wypracować. Można zapewnić dzieciom bezpieczną więź nawet, jeśli samemu nie otrzymało się jej od rodziców. Potrzebny jest wgląd i chęć zmiany, dostrzeżenie błędów i uczenie się na nich.
Historia to NIE przeznaczenie.
Jeśli zrozumiesz własną przeszłość możesz być takim rodzicem, jakim chcesz – niezależnie od tego, jak wychowywali cię twoi rodzice.
Oprócz wymienionych wyżej zagadnień w “Potędze Obecności” poruszana jest także tematyka radzenia sobie ze stresem i wspierania dziecka w budowaniu jego własnych zasobów. Można poczytać również o strefach regulacji, czyli trzech sposobach funkcjonowania: strefa zielona (spokój, bezpieczeństwo, radzenie sobie), strefa czerwona (złość, chaos, brak panowania nad sobą, układ nerwowy wszystko wyolbrzymia), strefa niebieska (zamknięcie w sobie, bezruch, układ nerwowy wszystko tłumi). Naturalnie im szersza zielona strefa każdego człowieka tym lepsze radzenie sobie i odczuwanie zadowolenia z życia. Na kartach książki można znaleźć także odpowiedzi, jak budować zieloną strefę dziecka i poszerzać jego okno tolerancji – przez stopniowanie wyzwań adekwatnie do możliwości (a nie nadmierną ochronę i wyręczanie, czy ignorowanie, lub negowanie trudności dziecka). Szerzej na ten temat autorzy pisali już w książce “Mózg na tak!”.
Pod koniec umieszczona została kartka na lodówkę, czyli skrótowe ujęcie głównych myśli. “Potęga obecności” liczy niecałe 300 stron, które czyta się szybko i przyjemnie dzięki ilustracjom i ramkom. Język jest przyjemny a treści naukowe zaprezentowane w sposób przystępny. Bardzo dobra propozycja samopomocowa dla rodziców.
Dzieci powinny wiedzieć w głębi serca, że kiedy będą cierpieć, nawet w najgorszych chwilach będziemy przy nich. Musimy dać im możliwość, by nauczyły się, że czasem w życiu doświadcza się bólu, ale jednocześnie powinny mieć świadomość, że nigdy nie będą musiały cierpieć w samotności.
Daniel Siegel, Tina Bryson, potęga obecności
Autor: Daniel J. Siegel, Tina Payne Bryson
Wydawnictwo: Mamania
Liczba stron: 288
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Format: 140×210 mm (średni)
Przeznaczenie: dla rodziców i specjalistów (psychologów, pedagogów itd.).